5. DE UITSLUITINGEN EN DE ZWARE FOUTEN IN UW CONTRACT ZIJN TOT EEN STRIKT MINIMUM BEPERKT!
Voor de niet-gewaarborgde schadegevallen en de definities van de zware fouten, bestaan er tussen de verzekeraars heel wat verschilpunten.
Uitsluitingen kunnen de dekkingsvoorwaarden in ernstige mate uithollen, lees dus grondig uw contract.
Sommige verzekeraars formuleren hun uitsluitingen bijzonder vaag zodat zij voor de verzekerde een reëel gevaar inhouden. Enkele voorbeelden: de uitsluiting van de schade ten gevolge van het niet naleven van de informatieplicht en/de de geïnformeerde toestemming, niet-deontologische handelingen, verouderde technieken, het verzuimen van niet-gedefinieerde voorzichtigheidsnormen, het nemen van onredelijke risico's, het uitvoeren van overbodige handelingen...
In het contract van AMMA zijn er weinig of geen uitsluitingen van dekking van uw (para)medische activiteiten.
Waar andere verzekeraars niet-verzekerde schadegevallen hernemen onder 'uitsluitingen', voorziet AMMA in de meeste gevallen deze schadegevallen onder 'zware fout'. Het onderscheid tussen ‘uitsluitingen en ‘zware fout’ is niet onbelangrijk, integendeel!
Bij een zware fout ligt de bewijslast bij de verzekeraar. Zolang de verzekeraar het bewijs niet kan leveren, moet de waarborg verleend worden in geval van schade.
Bij een uitsluiting ligt de bewijslast bij de verzekerde. Concreet betekent dit dat de verzekerde moet bewijzen dat de grond van de uitsluiting aangehaald door de verzekeraar onterecht is.
U ziet dat de aanpak van AMMA in het voordeel werkt van haar sociëtarissen!
Andere verzekeraars beschouwen de volgende schadegevallen als uitsluitingen, waar ze bij AMMA als zware fout worden hernomen, nl.
schade door:
- het overtreden van wetten en reglementen
- alcoholintoxicatie en abusief gebruik van geneesmiddelen
- het verlenen van hulp aan personen in nood (artikel 422 bis & ter van het Strafwetboek)
Het contract van AMMA voorziet evenmin een ‘vrijstelling’ of een ‘franchise’ bij een schadegeval (d.w.z. een bedrag dat de verzekeringnemer persoonlijk moet betalen). Enkel dierenartsen moeten bij bepaalde activiteiten zelf, beperkt, tussenkomen.
